یکی از سوره هایی که خواندن آن توسط پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) بسیار سفارش گردیده سوره حمد یا همان سوره فاتحه است در این سوره حمد و سنای خداوند آمده است و او را قبله تمام ستایش های انسان مذکور گردیده در این سوره از الله می خواهیم که ما را در راه راست قرار داده و ستایش تمام بندگان فقط برای اوست
حمد و ستایش از تعریف خوبی ها و جلال آمده است که فقط برای خداوند سبحان است. بندگان به سر نیاز شاید از بنده دیگر خداهم حمد و سنا به جای آورند سپاس و تشکر از بنده ایی که لطفی در حق ما انجام داده است عملی نیکو و سفارش شده است ولی حمد و ستایش اصلی فقط برای خداوند سبحان است که صاحب تمام خوبی های این جهان می باشد در جهان بدی هایی وجود دارد که بازتاب اعمال خود ماست و ربطی به خدای عز و جل ندارد اگر کسی را به بدی یاد می کنیم دلیل آن نیست که او از ابتدای خلق شدنش بد بوده و احسن الخالقین نبوده این بدی بازتاب بدی های نفسانی و اطاعت کامل از نفس اوست که بدی را در او جلوه گر کرده است اگر سعی کنیم کلام خدارا در تمام عرصه های زندگی بکار گیریم خواهیم یافت که از این اطاعت برتر و نیکوتر وجود ندارد استفاده از آموزه های خداوند بنظر بنده کامل کننده نواقص زندگی است و به هدف اصلی(فتبارک الله احسن الخالقین) ما را نزدیک می گرداند
این کلامی است که خداوند پس از خلق اشرف مخلوقات (انسان) به ایشان نسب داده است و انسان از بدو تولد به این کلام بسیار نزدیک است و سبک زندگی و حرکت در جامعه است که ایشان را به این کلام دورتر و یا خیلی نزدیکتر می نماید
با نگاه بر جلوه خوبی های پیامبران خواهیم یافت هیچگاه خدای سبحان خالق بدی نیست و انسان را بیش از تمام فرشتگان خود دوست و به خود نزدیک می داند و تمام جلال و خوبی را در روح انسان دمیده و جای داده است این عمل ماست که ما را از او دور و به شیطان رجیم نزدیک می کند در هفت آیه سوره فاتحه اگر به درستی و با چشمی بینا و درکی صادق بنگریم خواهیم یافت که تمام این ها را در خود جای داده است و خواهیم یافت با تکرار این سوره برای خود،پیمانی را بین خود(انسان) و او(الله) تجدید می نماییم و در خود میابیم که می توان به بهترین شکل ممکن زیست و به بالاترین شکل ممکن به سمت الله شتافت.
آیه دو سوره حمد می خوانیم که همه ستایش ها فقط برای خداست و لازم است به دلیل مواردی که برخی از این لطف هاست به جای آوریم و مالک و مربی تمام جهان اوست و کسی غیر از او از پس یک دهم آن ها بر نخواهد آمد به راستی که خالق قادر و توانا اوست و به راستی تمام ما تشنه و محتاجیم به رحمت و نوازش او.
شاید خوانده باشید که باید از خدا ترسید ترس از خدا که انشاالله در نوشته های بعدی به آن اشاره مختصری خواهیم داشت ترس مادی نیست ترس از دست دادن یا حرص به دست آوردن نیست ترس از خدا باعث می شود ما از بدی ها و زشتی و کجی ها دور بمانیم و بازدارنده ارتکاب به گناه در حق بنده دیگر خواهد شد با دریافت ترس واقعی از خدا خواهیم دید از تقدیر اوست که می ترسیم از اشراف او به همه امور است که ما از ارتکاب به گناه می ترسیم ولی در این بین برای ادامه بقای هر بنده خدایی نیاز به امید است این امید به چند معنا در قرآن و احادیث در دسترس است ولی با نگاهی عمیق به لطف خداوند بزرگ خواهیم یافت امید واقعی چیست و اطمینان به رئوفی و مهربانی خالق هستی خواهیم دریافت در ارتباط با خدا و توکل به او هیچ هراس و محدودیتی وجود ندارد و در بین هرکس با خدای خود رازهایی وجود دارد که فقط خالق از او خبر و به آن ها آگاه است
در کل مالک بودن فقط برای اوست و هرچه در این جهان وجود دارد و ما قادر به تماشای آن ها و یا از آن ها بیخبریم مالکی بی همتا به نام الله دارند و این مالکیت در سوره حمد به روز جزا و قیامت وصل گردیده باور این موضوع برای تمام ما لازم است که بدانیم و مطمئن باشیم که مالک روز جزا و روز پاداش است و این را هر انسانی باید با تمام وجود باور داشته باشد
در این سوره غیر از حمد و سنای الله او را تنها کسی یاد می کند که لایق پرستش است و برای تمام مراحل زندگی از او کمک می جوییم و تنها کسی که می تواند انسان را از سیاهی نجات دهد فقط اوست
در این سوره از او می خواهیم که ما را به سراط (راه) مستقیم هدایت و جز کسانی قرار بدهد که پرهیز از گناهان را سرلوحه تمام کارهای خود می دانند راه مستقیم راهی است که در آن فقط نیکی جای دارد و از سیاهی و بدی خبری نیست و راهی است که الله از آن راضی است و ما را به فتبارک الله احسن الخالقین و احسنت اصلی نزدیک می کند و در پایان این راه را راهی می خوانیم که راه پیامبران و پرهیزکاران است و تاریخ و افزایش سطح کیفی زندگی و حتی مرگ هم در این راه وجود دارد که شهادت یکی از آن هاست و راه کج را مخصوص کسانی خوانده که بخاطر اعمالشان خشم خدا متوجه آنان است
در پایان و کلام پایان باید بگوییم که انسان یکی از موجوداتی است که خداوند آن را آفریده است ولی به دلیل اهدای شعور و درک و اراده جز برترین مخلوقات است که خداوند در بعضی از آیات قرآن او را احسنت خالقین معرفی نموده این بسیار حیف است که این احسنت خالقین بخواهد به راه کج رود و رفتن به راه کج و غیر از مسیری که او برای انسان در نظر دارد باعث ظهور خشم او می گردد دم به تله شیطان دادن به دور از روح پاک انسان است
خداوندا ما را به خاطر کم اندیشیدن معاف گردان و از خشم خود دور بگردان
در ابتدای قرآن بعد از تحویل نام های اعظم الله متنی را از امام صادق مشاهده خواهید کرد که در آن اول به حمد و ستایش خداوند پرداخته است این حمد و ستایش با تمام حمدها فرق می کند در این حمد و ستایش به یگانگی خدا و کلام ایشان(قرآن) اشاره گردیده در این متن امام صادق(ع) می فرمایند خداوندا گواهی می دهم که این کتاب همان کتاب فروفرستاده از طرف تو نزد حضرت محمد که درود خدا بر او و برآلش است
در این متن به سخن گویای الله بر زبان پیامبرش اشاره کرده است که این کتاب را هدایتگری از طرف خداوند سبحان برای بندگانش می داند و بسیار مهم اشاره گردیده رشته پیوسته میان الله و بندگان اوست این رشته به توجه انسان به کلام وحی و اتصال دائمی آن در آیات قرآن اشاره گردیده.
در این متن به پیمان با خدای سبحان اشاره مستقیم گردیده و ایشان امام صادق (ع) در این متن می فرمایند(بارخدایا من پیمان و کتاب تو را گشوده ام) این تکه از متن نشانه ایی است برای آن که کتاب قرآن مجموعه ایی از پیمان های الله با بندگان است در قسمت بعدی متن دعایی از امام صادق (ع) آمده است که در آن می فرمایند پس از گشودن پیمان تو(قرآن) اندیشه مرا همراه گردان تا بتوانم تمام آموزه های تو را بیاموزم و در زندگی خود به کار گیرم و از نافرمانی دستورات تو در این کتاب بپرهیزم.
در عرصه کنونی زندگی به دلایل زیادی همچون مشغله های روزمره،ما بندگان از کتاب وحی و حمد و ستایش یگانه معبود خود دور افتاده ایم این اتفاق برای هیچ کدام ما خوشایند نیست و در صورت دوام این پدیده ما از کلام وحی دور نگه می دارد و به ارتکاب گناه عادت خواهد داد اگر در تمام عرصه های زندگی همچون مشکلات مالی خدا و کلام او را در نظر خود داشته باشیم خواهیم دید قدرتی بالاتر از قدرت های دیگر به حمایت ما پرداخته است
فقط به شرطی که آن را ببینیم و درک نماییم شکست ها برای انسان ها بسیار تلخ و ناخوشایند است ولی لازم است بدانید مقصر این شکست ها خود ما و سبک و نگاه ماست که مارا به شکست منجر خواهد کرد اگر به کلام وحی(قرآن)مراجعه نمایید و سفارشات آن را در تمام عرصه های زندگی به کارگیرید خواهید دید که شما و تصور شما میزبان قدرتی شکست ناپذیر و باورنکردنی خواهد شد
در ادامه این متن به آموختن آموزه های قرآنی سفارشی اکید گردیده که در آن عبرتی بی پایان را نوید می دهد
در این دعا امام صادق(ع) می فرمایند در حین قرائت آن برگوشم مهر مگذار و بر دیده ام پرده ایی مگذار این به آن معناست که در درک این کلام مرا یاری ده و تمام روح مرا با آن عجین گردان تا بتوانم بهترین برداشت را از آن داشته باشم.
در ادامه می فرمایند قرائتم را قرائتی قرار ده که در آن کوتاه اندیشی نباشد و مرا به فکر فرو برد که چگونه آموزه های تو را در زندگی بکار گیرم و در پایان به لطف خداوند به بندگان خود اشاره شده و خداوند را رئوف و مهربان خوانده است
در پایان لازم دونستم بگویم که خواندن قرآن و استفاده از آموزه های آن سعادتی است که شاید نصیب هرکسی قرار نگیرد و این را گوشزد می کنم خواندن قرآن و به کار بستن آموزه های آن به نفع هر بنده ایی است و وظیفه هرکس است و خیر و نیکی آن در زندگی و در آخرت نمایان می گردد
آرزوی چشمی بینا و درکی سرشار از آموزه های الله برایتان دارم