در ابتدای قرآن بعد از تحویل نام های اعظم الله متنی را از امام صادق مشاهده خواهید کرد که در آن اول به حمد و ستایش خداوند پرداخته است این حمد و ستایش با تمام حمدها فرق می کند در این حمد و ستایش به یگانگی خدا و کلام ایشان(قرآن) اشاره گردیده در این متن امام صادق(ع) می فرمایند خداوندا گواهی می دهم که این کتاب همان کتاب فروفرستاده از طرف تو نزد حضرت محمد که درود خدا بر او و برآلش است
در این متن به سخن گویای الله بر زبان پیامبرش اشاره کرده است که این کتاب را هدایتگری از طرف خداوند سبحان برای بندگانش می داند و بسیار مهم اشاره گردیده رشته پیوسته میان الله و بندگان اوست این رشته به توجه انسان به کلام وحی و اتصال دائمی آن در آیات قرآن اشاره گردیده.
در این متن به پیمان با خدای سبحان اشاره مستقیم گردیده و ایشان امام صادق (ع) در این متن می فرمایند(بارخدایا من پیمان و کتاب تو را گشوده ام) این تکه از متن نشانه ایی است برای آن که کتاب قرآن مجموعه ایی از پیمان های الله با بندگان است در قسمت بعدی متن دعایی از امام صادق (ع) آمده است که در آن می فرمایند پس از گشودن پیمان تو(قرآن) اندیشه مرا همراه گردان تا بتوانم تمام آموزه های تو را بیاموزم و در زندگی خود به کار گیرم و از نافرمانی دستورات تو در این کتاب بپرهیزم.
در عرصه کنونی زندگی به دلایل زیادی همچون مشغله های روزمره،ما بندگان از کتاب وحی و حمد و ستایش یگانه معبود خود دور افتاده ایم این اتفاق برای هیچ کدام ما خوشایند نیست و در صورت دوام این پدیده ما از کلام وحی دور نگه می دارد و به ارتکاب گناه عادت خواهد داد اگر در تمام عرصه های زندگی همچون مشکلات مالی خدا و کلام او را در نظر خود داشته باشیم خواهیم دید قدرتی بالاتر از قدرت های دیگر به حمایت ما پرداخته است
فقط به شرطی که آن را ببینیم و درک نماییم شکست ها برای انسان ها بسیار تلخ و ناخوشایند است ولی لازم است بدانید مقصر این شکست ها خود ما و سبک و نگاه ماست که مارا به شکست منجر خواهد کرد اگر به کلام وحی(قرآن)مراجعه نمایید و سفارشات آن را در تمام عرصه های زندگی به کارگیرید خواهید دید که شما و تصور شما میزبان قدرتی شکست ناپذیر و باورنکردنی خواهد شد
در ادامه این متن به آموختن آموزه های قرآنی سفارشی اکید گردیده که در آن عبرتی بی پایان را نوید می دهد
در این دعا امام صادق(ع) می فرمایند در حین قرائت آن برگوشم مهر مگذار و بر دیده ام پرده ایی مگذار این به آن معناست که در درک این کلام مرا یاری ده و تمام روح مرا با آن عجین گردان تا بتوانم بهترین برداشت را از آن داشته باشم.
در ادامه می فرمایند قرائتم را قرائتی قرار ده که در آن کوتاه اندیشی نباشد و مرا به فکر فرو برد که چگونه آموزه های تو را در زندگی بکار گیرم و در پایان به لطف خداوند به بندگان خود اشاره شده و خداوند را رئوف و مهربان خوانده است
در پایان لازم دونستم بگویم که خواندن قرآن و استفاده از آموزه های آن سعادتی است که شاید نصیب هرکسی قرار نگیرد و این را گوشزد می کنم خواندن قرآن و به کار بستن آموزه های آن به نفع هر بنده ایی است و وظیفه هرکس است و خیر و نیکی آن در زندگی و در آخرت نمایان می گردد
آرزوی چشمی بینا و درکی سرشار از آموزه های الله برایتان دارم